Mehmet Murat YILDIRIM
Her devrim bir sesle başlar. Rojava’nın sesi ise tankla, tüfekle değil; anadilde atılan bir kahkahayla, kadınların yazdığı bir sözleşmeyle ve halkların ortak iradesiyle yükseldi. Bu sesi boğmak isteyenler, kimi zaman IŞİD oldu, kimi zaman Türk ordusu. Şimdi ise Thomas Barrack gibi sermaye artıkları konuşuyor. Diplomat maskesi takan bu adamın Rojava hakkında ettiği laflar, halkların kanıyla yazılmış bir tarihe hakaretten ibarettir.
Thomas Barrack kimdir? Hollywood’dan Ortadoğu’ya, Birleşik Arap Emirlikleri’nden Katar’a uzanan bir para ağı. 2021’de ABD Adalet Bakanlığı tarafından “yabancı ajan” olarak yargılandı. Suçlamalar netti: 2016-2018 yılları arasında Birleşik Arap Emirlikleri adına ABD hükümeti içinde lobi faaliyetleri yürüttü. Trump yönetimi üzerindeki etkisini kullanarak BAE’nin çıkarlarını savunduğu, karşılığında ise iş bağlantıları ve yatırımlar sağladığı iddia edildi. FBI’a yalan beyan verdiği tespit edildi. Davası hâlâ tüm açıklığıyla kapanmış değil. Barrack, 250 milyon dolarlık kefaletle serbest bırakıldı.
Ayrıca, 2010 yılında Katar’ın desteklediği bir yatırım grubuyla birlikte Miramax Film Stüdyoları’nı 660 milyon dolara satın aldı. 2016’da yine Katar’a bağlı fonlara satarak ciddi kar elde etti. Bu ilişkiler, onun yalnızca bir diplomat değil, Körfez sermayesinin en sadık aracılarından biri olduğunu gösteriyor. Sadece iş ilişkisi değil bu; aynı zamanda politik konum alış. Aynı ağ bugün Türkiye ve Katar üzerinden Rojava’ya karşı pozisyon alıyor.
Şimdi aynı adam, Rojava’yı “bölgesel tehdit” olarak tarif ediyor. QSD’nin meşruiyetini sorguluyor, halkların özyönetimini kriminalize ediyor. Bunu yaparken ne bir halkın tarihine saygı duyuyor, ne de bir devrimin ağırlığını taşıyabiliyor. Çünkü o, yalnızca taşıdığı sermayenin çıkarlarına konuşur. Onun için Serekaniyê’nin boşaltılmış sokakları değil, Katar’dan aldığı teminatlar önemlidir.
Rojava devrimi bir halk kazanımıdır. Binlerce insanın canı pahasına kurulmuş bir özyönetimdir. Kadınların, gençlerin, işçilerin ve etnik-kültürel halk topluluklarının eşit temsiliyetiyle yükselen bu sistem, bir diplomatın ağzından çıkan iki cümleyle sorgulanamaz. Hele ki bu kişi, geçmişi hâlâ açıkta olan, yargılanması devam eden bir sermaye baronuysa.
Barrack’ın Rojava hakkında söz söylemesi, soykırımlara göz yummuş emperyalist blokların kendini aklama çabasıdır. Osmanlı’nın yüzyıllarca süren sömürgeci zulmünü görmezden gelenler, 1.5 milyon Ermeninin, yüz binlerce Süryani, Maruni ve Kürt’ün katledilmesini “tarihin karmaşası” olarak tanımlayanlar, bugün “istikrar” adına halk devrimlerini hedef alıyor.
Ama bilsinler ki Rojava devrimi satılık değildir. Bu devrim, ne Washington’da, ne Doha’da, ne de Abu Dabi’de masaya yatırılacak bir yatırım kalemi değildir. Thomas Barrack gibiler Rojava’ya ne verebilir? Sermaye mi? Rüşvet mi? İstikrar adı altında teslimiyet mi? Halkın hafızasında bu adın karşılığı yalnızca şudur: Selmaye’nin, emperyalizmin, kirli diplomasinin ağzı.
Ve biz bu ağzı tanıyoruz.
Barrack, Rojava halklarının iradesini tanımıyor olabilir. Ama Rojava halkları onu çok iyi tanıyor. Onlar, her seferinde Batılı çıkar ilişkilerinin nasıl çalıştığını, dostlukların nasıl pazarlık masasında bırakıldığını, müttefikliğin ne kadar çürük temellere dayandığını yaşayarak öğrendi. Şimdi yeniden aynı oyun oynanıyor. Ama bu kez seyirci değiliz. Bu kez susan değiliz.
Thomas Barrack, diplomasi maskesiyle Rojava’ya dil uzatamaz. Emperyalistlerin çıkar hesaplarına göre dizayn ettiği cümleler, halkların ortak iradesini gölgeleyemez. Bu adamın konuştuğu yerden halklara barış, adalet ya da eşitlik gelmez. O yüzden diyoruz: Bu sözleri tanımıyoruz. Bu adamı tanımıyoruz. Ve onun temsil ettiği hiçbir değeri meşru görmüyoruz.
Rojava, halkların ortak kazanımıdır. Thomas Barrack ve onun gibiler, ancak bu kazanımın karşısında tarihsel bir utanç olarak anılacaktır.
